ASHANTI

 - żyje w zgodzie z innymi kotami

Dzień dobry, mam na imię Ashanti.

 ”Jaka piękna kotka!” – już słyszę Wasze okrzyki w chwilę po otwarciu mojego albumu. Tak, jestem świadoma swojej niebanalnej urody  i  tego, że jakieś tajemnicze geny  po rasowych przodkach krążą sobie w mojej krwi. Jestem niezwykła, jedyna w swoim rodzaju, niepowtarzalna, wiem. Wszystko wiem. Dlaczego zatem wciąż nie mam domu? Ech, przyczyna jest banalna. W biurze, z którego do domu najszybciej i najkrócej, mieszkać nie mogę. Za głośno tam. Za dużo bodźców – ludzie, psy, dzwonki telefonów, stukania, pukania jakieś, miauki, szczeki, no nie na moje to nerwy jednak, dziękuję uprzejmie. Po kilku dniach takiego życia zaczęłam się z tej frustracji drapać aż do krwi. Nie było rady, musiałam zmienić lokum. Teraz mieszkam w dolnej wolierze, gdzie jest cisza i spokój, towarzystwo paru kocich kumpli, i jest spoko, powiem Wam. Futerko mam piękne, gęste i zdrowe. Dobrze jest. Sytuacja ta ma tylko jeden mankament – ludzie juz tam zwykle nie docierają. Zatrzymują sie w zachwycie nad jakimś kotem w biurze, więc wciąż nie mogę doczekać się swojej szansy. Ta sesja jest dla mnie zatem super ważna – liczę, że dzięki niej w końcu znajdę dom.

 Jestem wspaniała – piękna, łagodna i przesympatyczna. Za człowiekiem łażę jak pies. Na sesji wciąż zeskakiwałam z kanapy, by podbiec na pieszczotki a to do fotografa, a to do asystującej mu wolontariuszki. Bez problemu daję się brać na ręce. Grzecznie również wchodzę do transportera. W stosunku do moich kocich pobratymców jestem uprzejma i zgodna. Nie wykazuję tendencji do dominowania nad innymi, nie wszczynam również awantur przy misce. Jestem bardzo inteligentną kotką – kiedy jeszcze mieszkałam w biurowej klatce (krótko!), to sama czułam, kiedy i gdzie należy się w klateczce przemieścić, by ułatwić jej sprzątnięcie. No współpraca była, że hej, wszyscy mnie chwalili, jaka ja kumata jestem!

 Piękna, mądra i miła ze mnie dziewczyna, ale proszę, nie patrzcie  tylko na moją urodę. Ja naprawdę nie do każdego domu będę pasować. Nie lubię stresu. Im mniej w moim nowym domu będzie bodźców, tym lepiej. Dom otwarty, gdzie wciąż są goście, gdzie pełno jest innych zwierząt, gdzie słychać głosy małych dzieci, to nie jest dla mnie dobra sytuacja. Potrzebuję stabilności, przestrzeni i sporej dawki spokoju. W warunkach domowych odnajdę się bez problemu, kuwetkę ogarniam, ludzi kocham, więc będę wspaniałą i wierną Przyjaciółką, jeśli tylko wybierzesz dobrze i zapewnisz mi to, co niezbędne.

 Strasznie mocno na Ciebie czekam. Bardzo chcę Cię pokochać. Będę Cię bardzo wypatrywać.

 Pozdrawiam,

Ashanti

OPIS PRZYGOTOWANY PRZEZ WOLONTARIAT SCHRONISKA