MISIU

Starość to też pewne schorzenia, które niestety już na mnie spadły – cierpię na niedoczynność tarczycy (stąd wyłysienia w mojej sierści) ,oraz na zespół Cushinga. Mam też problem z jedną nerką. Moja adopcja powinna być więc poprzedzona konsultacją z naszą Panią Doktor.

Wiesz, nie składam się jednak z samych chorób i starości… Jeśli doczytałeś aż do tego miejsca, to widzę, że dałeś mi szansę, więc chętnie opowiem o sobie coś więcej. Otóż wyobraź sobie, że obsługę smyczy to ja mam w małym pazurku! Idealnie chodzę! I choć energii już tyle nie mam co za szczenięcych lat, to nie wzgardzę krótkimi przechadzkami, po których będę mógł odpocząć w ciepłym legowisku. Bo odpoczywanie to teraz moja pasja – bardzo bym chciał móc ją z Tobą dzielić.
Komend nie znam, ale sądzę, że w moim wieku to już za dużej roli nie gra. Teraz liczy się tylko to, że jestem bardzo przyjacielskim, otwartym, ciepłym i kochającym starszym dżentelmenem, który nawet w tym nieszczęściu i rozłące nie stracił hartu ducha.

Szczerze mam nadzieję, że schronisko to nie jest mój ostatni przystanek. Że Samotność nie stanie się moją jedyną przyjaciółką. Że skoro wysłuchałeś wszystkiego, co miałem do powiedzenia, to zawitasz przed mój boks i powiesz, że jedziemy do domu.

Czekam na Ciebie.” Pozdrawiam, Misiu.