BORYS

Wystarczy na mnie spojrzeć, żeby wiedzieć, że ja to własne zdanie mam. Płynie we mnie krew malamutów, niezależnych wolnych duchów północy. I choć psem wiernym być potrafię jak nikt inny, wiedzieć musisz, że malamut zawsze będzie bardziej swój niż Twój. Jestem psem dla tych, co cenią wielkie osobowości.

Wszystko to absolutnie nie znaczy, żem jakiś problematyczny chłopak. Co to, to nie! Na spacerach chodzę wzorowo – zawsze przed Człowiekiem, ale gesty sterowania smyczą nie są mi obce, nie w głowie mi też zabawa w przeciąganie, a komendę „zostaw” rozumiem doskonale. Wspaniale sprawdzam się również jako biegacz – potrafię biec z Przewodnikiem, zawsze trochę z przodu, ale z ogromną uwagą staram się nie szarpnąć Człowieka na smyczy.

Inne psy toleruję wybiórczo. W boksie mieszkam z dwiema dziewczynami o różnych temperamentach, ale zdarza mi się wdać w konflikt z innym psem, zwłaszcza w momencie silnych emocji. W relacjach z innymi czworonogami lubię po prostu mieć ostatnie zdanie i nie pozwolę sobie w kaszę dmuchać, jeśli więc chciałbyś abym stał się kolejnym psim domownikiem, członkiem stada, musiałbyś mieć jednak sporą wiedzę na temat psiego języka i socjalizacji.

Z ludzkimi dziećmi dobrze się dogaduję, miałem tutaj okazję spotkać takie małe osobniki. Jednak z uwagi na moje słuszne gabaryty oraz to, że czasem daję się ponieść emocjom i cieszyć dosyć wylewnie, wolałbym zamieszkać ze starszymi dziećmi, takimi które trudniej jest przypadkiem uszkodzić.

Tak samo jak długie spacery uwielbiam też głaskanie. Jestem idealny w przyjmowaniu czułości. Opanowany, majestatyczny… mięciutki i gładki. Musisz jednak pamiętać, że sierść taka jak moja wymaga stałej pielęgnacji, aby te nasze przytulańce były przyjemnością.

Piękny pies o pięknej duszy, tak tutaj o mnie mówią. Chciałbym, abyś i Ty dostrzegł to we mnie. Dostrzegł i uszanował. A wtedy będzie nam się żyło razem długo i szczęśliwie.” Czekam, Borys.

(opis przygotowany przez wolontariat schroniska)